Puszkin rosyjskiego rocka – Wiktor Coj Виктор Цой - Пушкин рока

15 sierpnia miną 23 lata od Jego śmierci, a przecież żyje On w naszych sercach bardziej niż jakikolwiek nie umarły poeta-muzyk, bo przecież żeby uważać kogoś za żywego nie musi on „siedzieć w studio, ubrany w koszulę i spodnie” (parafraza pewnego trafnego stwierdzenie z najwspanialszej powieści). Jego pieśni po dziś dzień żyją w stacjach radiowych, w odtwarzaczach, i bardzo często nad ogniskami w gitarach. Grane nierzadko przez ludzi, którzy mają znacznie mniej lat niż upłynęło od tamtego wypadku pod Tukums, w 1990 roku. Tętnią w polityce, są aresztowywane, zabraniane przez dyktatorów, a przerabiane przez innych muzyków – fanów twórczości. Wciąż zastanawiamy się nad znaczeniem ich tekstów, niezmiennie słuchamy z uczuciem i wzruszeniem, całą duszą…

   Jest takie radio, zresztą moje ulubione rosyjskie NASZE radio - www. nashe.ru (nie mylić z proputinowskim komsomołem „Nashi”!), w którym nie można wyobrazić sobie dnia, wieczoru, nocy bez co najmniej jednego utworu grupy „KINO”. A bywa, że puszczane jest ich w ciągu kilku godzin. Bez żadnej okazji, rocznicy, po prostu – „must be”, albo jak Rosjanie twierdzą: „Nasze wszystko”.

  Żeby pojąć jaką pozycję zajmuje Wiktor Coj w rosyjskiej muzyce nadal, po 23 latach od odejścia, trzeba by sobie wyobrazić połączenie Perfectu, Republiki z G.Ciechowskim, Maanamu z Korą i Kazika Staszewskiego z Kultem w jednym człowieku, liderze zespołu „KINO”. Do tego jeszcze dodać kilka udanych ról w filmach i poezja poważana przez młodzież (teraz już podstarzałą) niczym utwory Stachury w latach 70-tych i 80-tych.

I to wszystko w najbardziej emocjonalnym fragmencie rosyjskiej historii – latach 80-tych.

Dla pełnego obrazu należy dodać, że ojcem Wiktora był czysty Koreańczyk i gwiazda rosyjskiego rocka miała mocno mieszane rysy twarzy. Odnajduje tu coś z całkowitej akceptacji Rosjan Aleksandra Puszkina, którego pradziad był Etiopczykiem. Stąd i tytuł wspomnieniowej notki.

Komentarze z youtube świadczą o wielkiej popularności Wiktora Coja w 2012 roku:

· Цой жив!         /  "Coj jest żywy!"

Valikdu6 dni temu

• Я вырос на его песнях, Теперь растут мои дочери. Им просто в кайф.

  jurijkk 4 tygodnie temu   /"Ja wyrosłem na jego pieśniach. Teraz rosną moje córki. Im naprawdę pasuje

   

· перед ребенком встал на колени

он Человек

может быть был несчастен в личной жизни

Breadfanz1 rok temu

· My first love song.

i'm 10 years old - 1986

tubedga1 rok temu

· Лучшая песня Цоя!!   / Najlepsza pieśnia Coja.

DjGrandMasterIliaB2 lata temu

Ja mam wiele ulubionych pieśni „Kino”, jeden z najbardziej przejmujących tekstów jest w „Gwiazda na imię której Słońce”

Белый снег, серый лед..
На растрескавшейся земле..
Одеялом лоскутным на ней..
Город в дорожной петле..
А над городом плывут облака..
Закрывая небесный свет..
А над городом желтый дым..
Городу две тысячи лет..
Прожитых под светом звезды по имени Солнце..

И две тысячи лет война..
Война без особых причин..
Война — дело молодых..
Лекарство против морщин..
Красная-красная кровь..
Через час уже просто земля..
Через два на ней цветы и трава..
Через три она снова жива..
И согрета лучами звезды по имени Солнце..

И мы знаем что так было всегда..
Что судьбою был больше любим..
Кто живет по законам другим..
И кому умирать молодым..
Он не помнит слова да и слова нет..
Он не помнит ни чинов ни имен..
И способен дотянуться до звезд..
Не считая что это сон..
И упасть опаленный звездой по имени Солнце..

Moja najbardziej piosenka "Kino" - "Nam, razem z Tobą", o Rosji (ZSRR wtedy), o Miłości, o Życiu, o ...

   Здесь не понятно, где лицо, а где рыло,
И не понятно, где пряник, где плеть.
Здесь в сено не втыкаются вилы,
А рыба проходит сквозь сеть.
И не ясно, где море, где суша,
Где золото, а где медь.
Что построить, и что разрушить,
И кому, и зачем здесь петь?

Нам с тобой: голубых небес навес.
Нам с тобой: станет лес глухой стеной.
Нам с тобой: из заплеванных колодцев не пить.
План такой - нам с тобой...

Здесь камни похожи на мыло,
А сталь похожа на жесть,
И слабость, как сила,
И правда, как лесть.
И не ясно, где мешок, а где шило,
И не ясно, где обида, а где месть.
И мне не нравится то, что здесь было,
И мне не нравится то, что здесь есть.

Нам с тобой: голубых небес навес.
Нам с тобой: станет лес глухой стеной.
Нам с тобой: из заплеванных колодцев не пить.
План такой - нам с тобой...
Черная ночь да в реке вода - нам с тобой.
И беда станет не беда. Уезжай!..
Так, была не была, прости и прощай!..
План такой - нам с тобой...

Comment from youtube :
20 c лишним лет прошло, а слова в песне не теряют актуальностислушаю и слезы наворачиваются, так хочется туда, где нет "заплёванных колодцев", где небо голубое и люди добрыеGeanna080 1 miesiąc temu

Witek